Op 4 januari jl. overleed, geheel onverwachts, op de leeftijd van 53 jaar Jarek Kubacki. Eenieder van ons zal zijn of haar eigen herinneringen aan Jarek hebben, in zijn hoedanigheid als predikant, pastor, collega, of vriend. Ik vind het dan ook heel moeilijk om uit hoofde van mijn functie als voorzitter van de VDG IJmond iets over hem te vertellen. Is het van belang wanneer Jarek hier als predikant werd beroepen? Van wie hij de opvolger werd? Dat ik u vertel dat de samenwerking met hem heel goed was? Ach, dat laatste blijkt wel uit het feit dat hij hier al acht jaar predikant was, en hij, gezien het steeds kleiner worden van onze gemeente, vaak gekscherend zei: ‘Velen zijn mij hier voorgegaan, maar een ding staat als een paal boven water: ik zal zeer zeker de laatste predikant van de VDGIJ zijn.’

Het heeft niet zo mogen zijn…

Jarek was een bijzonder mens. Dat iemand uit het buitenland naar Nederland komt en dan na een paar jaar een aardig mondje Nederlands kan spreken, is niet bijzonder te noemen. Maar Jarek beheerste onze taal tot in de puntjes. Bij veel mensen van buitenlandse komaf merk je dat ze, hoe goed ze de taal ook beheersen, de fout ingaan bij het gebruiken van onze spreekwoorden en gezegden. Onze twee Oost-Duitse schoondochters zijn daar lichtende voorbeelden van. Het levert vaak hilarische momenten op. Niets van dit alles bij Jarek.

Ook zijn kennis van onze vaderlandse geschiedenis wil ik belichten. Vaak heb ik vol verbazing naar hem zitten luisteren als hij weer eens zijn mening gaf of iets vertelde over de VOC, Willem van Oranje, de Watergeuzen, het Beleg van Haarlem, of één of andere veldslag uit het verre verleden waar de doorsnee geboren en getogen Hollander waarschijnlijk nog nooit van had gehoord.

Als Jarek de kerkdienst op zondag leidde, wist ik: dit wordt een zondag waarop je vanuit de kerk iets mee naar huis neemt om over na te denken. Zijn overdenkingen waren van uitzonderlijke kwaliteit. Hij hield je vanaf het begin tot het einde bij de les. Actueel, scherp, humoristisch, liefdevol, verdrietig – al deze woorden hoorden bij zijn preken.

We zullen als gemeente onze predikant Jarek missen. Als voorganger, maar ook als vriend met wie je een lekkere Poolse maaltijd kon delen. Eerst samen naar de Poolse winkel aan de Breestraat, waar allerlei heerlijkheden werden ingeslagen zoals spek, worst, gelatine en slaatjes. Na de inkopen gauw naar de Thouarszaal, waar de pot met ogurki’s opengetrokken werd en het eetfestijn kon beginnen. Aan mij had Jarek altijd een dankbare en graag aanschuivende tafelgenoot.

We zullen Jarek allemaal erg missen, in welke hoedanigheid dan ook.

Tekst: Puck Frerichs
Beeld: VDGIJ